Psalmaro 2

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Angʼo momiyo ogendini chano timo marach kendo ji chano jiemo kayiem nono?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

Ruodhi mag piny osebiro kanyakla kendo jotelo pimo wach kaachiel, mondo giked gi Jehova Nyasaye kendo giked gi ngʼate mowir.

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

“Giwacho ni, wachoduru nyorochegi; kendo wawit ratekegi kucha.”

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

To Jal mobet e kom loch e polo to nyierogi anyiera, Ruoth goyonegi siboi.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Eka okwerogi kokecho kendo obwogogi kopongʼ gi mirima mager, kowacho niya,

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

“Aseketo Ruoth ma adwaro e Sayun, goda maler.”

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Abiro hulo chenro mag Jehova Nyasaye ma ok lokre: Nowachona niya, “In wuoda; kawuono asedoko wuonu.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Omiyo kwaya gima idwaro mondo aket ogendini duto obed girkeni mari, mondo piny ngima obed mwanduni.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Initelnigi kod ludhi mar nyinyo; kendo initogi matindo tindo ka agulu.”

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Kuom mano, un ruodhi, beduru mariek; tangʼuru un joloch mag piny.

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Tiuru ne Jehova Nyasaye gi luoro kendo moruru e nyime gi luoro.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Bolreuru e nyim Wuowi, nono to dipo kokecho kodu mi dongʼad ndalou, motieku, nimar iye nyalo wangʼ kodu kadiemo wangʼ. Ji duto mogeno kuome gin joma ogwedhi.