< Psalmaro 2 >
1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?
Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?
2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:
Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,
3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!
Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.
4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.
5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:
6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.
Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.
7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.
Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.
8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.
9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.
Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.
10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!
A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.
11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.
Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.
12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.
Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.