Psalmaro 19
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. La ĉieloj rakontas la gloron de Dio, Kaj la farojn de Liaj manoj raportas la ĉiela firmaĵo.
in finem psalmus David caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum
2 Tago al tago transdonas diron, Kaj nokto al nokto faras sciigon.
dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam
3 Sen parolo kaj sen vortoj; Oni ne aŭdas ilian voĉon.
non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum
4 Tra la tuta mondo iras ilia ordono, Kaj ĝis la fino de la universo iras iliaj vortoj; Por la suno Li aranĝis tendon inter ili.
in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum
5 Kaj ĝi eliras kiel fianĉo el sia baldakeno, Ĝojas kiel heroo, trakuranta sian vojon.
in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam
6 Sur unu rando de la ĉielo estas ĝia leviĝo, Kaj ĝia rondiro estas ĝis aliaj randoj; Kaj nenio kaŝiĝas antaŭ ĝia varmego.
a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius
7 La instruo de la Eternulo estas perfekta, ĝojigas la animon; La atesto de la Eternulo estas certa, ĝi saĝigas sensaĝulon.
lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis
8 La ordonoj de la Eternulo estas justaj, ĝojigas la koron; La ordondiro de la Eternulo estas klara, faras lumon antaŭ la okuloj.
iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos
9 La timo antaŭ la Eternulo estas pura, restas eterne; La juĝoj de la Eternulo estas veraj, kaj ĉiuj estas justaj.
timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa
10 Ili estas pli dezirindaj, ol oro kaj ol multe da plej pura oro; Ili estas pli dolĉaj, ol mielo kaj ĉelaraj mielgutoj.
desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum
11 Ankaŭ Via sklavo instruiĝis per ili; Kiu ilin observas, tiu havas grandan rekompencon.
etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa
12 Kiu scias siajn erarojn? Purigu min de eraroj kaŝitaj.
delicta quis intellegit ab occultis meis munda me
13 Ankaŭ de intencaj eraroj detenu Vian sklavon, Ke ili ne regu super mi. Tiam mi estos perfekta, kaj pura de granda peko.
et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo
14 Akceptu favore la vortojn el mia buŝo kaj la parolon de mia koro antaŭ Vi, Ho Eternulo, mia Roko kaj mia Liberiganto.
et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus
