Psalmaro 17

1 Preĝo de David. Aŭskultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion, Donu orelon al mia preĝo el ne malsincera buŝo.

Prière de David. Éternel! écoute ma juste cause; sois attentif à mon cri; prête l'oreille à la prière que je te fais, avec des lèvres sans fraude!

2 De Vi venos mia juĝo; Viaj okuloj rigardos la veremecon.

Que mon droit paraisse devant ta face; que tes yeux voient mon intégrité!

3 Vi esploras mian koron, ekzamenas ĝin en la nokto; Vi elprovas min, Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus, Sed kio ne volus eliri el mia buŝo.

Tu as sondé mon cœur, tu m'as visité la nuit; tu m'as éprouvé, tu ne trouves rien; ma parole ne va pas au-delà de ma pensée.

4 Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via buŝo, Mi gardis min de vojoj kontraŭleĝaj.

Quant aux actions des hommes, suivant la parole de tes lèvres, je me suis gardé des voies de l'homme violent.

5 Miaj paŝoj tuj sekvas en Viaj postesignoj, miaj piedoj ne ŝanceliĝas.

Mes pas sont affermis dans tes sentiers, mes pieds ne chancellent point.

6 Mi vokas al Vi, ĉar Vi respondos al mi, ho Dio; Klinu al mi Vian orelon kaj aŭdu mian parolon.

Je t'invoque, car tu m'exauces, ô Dieu! Incline ton oreille vers moi, écoute ma parole!

7 Montru Vian mirindan favorkorecon, Vi, kiu per Via dekstra mano helpas la fidantojn kontraŭ la atakantoj.

Rends admirables tes bontés, ô toi, dont la droite délivre de leurs adversaires ceux qui se retirent vers toi!

8 Gardu min kiel la pupilon de la okulo, Per la ombro de Viaj flugiloj kaŝu min

Garde-moi comme la prunelle de l'œil; couvre-moi sous l'ombre de tes ailes,

9 De la malbonuloj, kiuj atakas min, De miaj malamikoj, kiuj ĉirkaŭe insidas kontraŭ mia animo.

Contre ces méchants qui m'oppriment, contre mes ennemis mortels qui m'environnent!

10 Sian koron ili fermis, Per sia buŝo ili parolas fiere.

Ils ferment leur cœur endurci; leur bouche parle avec fierté.

11 Kien ni iras, ili nin ĉirkaŭas; Siajn okulojn ili direktas, por ĵeti nin sur la teron.

Déjà ils entourent nos pas; ils nous épient pour nous jeter à terre.

12 Li similas leonon, kiu avidas akiron, Kaj leonidon, kiu sidas en kaŝita loko.

Ils ressemblent au lion qui ne demande qu'à déchirer, au lionceau qui se tient en embuscade.

13 Leviĝu, ho Eternulo, antaŭvenu kaj renversu lin; Savu mian animon kontraŭ la malbonulo per Via glavo,

Lève-toi, Éternel! préviens-le, renverse-le; délivre mon âme du méchant par ton épée!

14 Kontraŭ la homoj, ho Eternulo, per Via mano, Kontraŭ la homoj de ĉi tiu mondo, kiuj havas sian parton en la nuna vivo, Kaj kies ventron Vi plenigis per Viaj trezoroj, Ke iliaj filoj estos sataj kaj ili lasos restaĵon por siaj infanoj.

Par ta main, ô Éternel, délivre-la des hommes, des hommes de ce monde, dont le partage est dans cette vie, dont tu remplis le ventre de tes biens; leurs fils sont rassasiés, et ils laissent leurs restes à leurs petits enfants.

15 Kaj mi en pieco rigardos Vian vizaĝon; Vekiĝante, mi satiĝos per Via bildo.

Mais moi, dans la justice je verrai ta face; je serai rassasié de ton image, quand je me réveillerai.