Psalmaro 147
1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Алілуя! Як добре співати Богові нашому, яка ж приємна належна Йому хвала!
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
Господь відбудовує Єрусалим, збирає вигнанців Ізраїля;
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
зцілює розбитих серцем і перев’язує їхні рани;
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
обчислює кількість зірок і кожну називає поіменно.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Великий Володар наш і вельми сильний, розум Його безмірний.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
Господь підтримує пригноблених, а нечестивих принижує аж до землі.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Віддайте Господеві подяку, співайте Богові нашому на арфі.
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Він небеса вкриває хмарами, готуючи дощ для землі, Хто на горах вирощує траву,
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
дає худобі їжу й пташенятам ворона, коли вони кричать.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Не міць коня Йому до вподоби, не силу стегон людських Він уподобав;
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
Господь уподобав тих, хто боїться Його, хто на милість Його сподівається.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Хвали, Єрусалиме, Господа; прославляй Бога твого, Сіоне!
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
Бо Він зміцнив засуви воріт твоїх, благословив синів твоїх посеред тебе.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Він встановлює мир на твоїх кордонах, насичує тебе відбірною пшеницею.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
Він посилає наказ Свій землі, швидко біжить Його Слово.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
Він дає сніг, немов вовну, розпорошує паморозь, наче попіл,
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
кидає кригу Свою, ніби дрібні камінці; хто може встояти перед Його морозом?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Він пошле слово Своє, і [все] розтане, подує вітром Своїм – потечуть води.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Він звіщає слово Своє Якову, постанови й закони правосуддя – Ізраїлеві.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
Він не зробив такого жодному іншому народові, і правосуддя законів вони не знають. Алілуя!
