Psalmaro 147
1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Хвалите Господа, яко благ псалом: Богови нашему да усладится хваление.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
Зиждай Иерусалима Господь: разсеяния Израилева соберет:
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
изцеляяй сокрушенныя сердцем и обязуяй сокрушения их:
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
изчитаяй множество звезд, и всем им имена нарицаяй.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Велий Господь наш, и велия крепость Его, и разума Его несть числа.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
Приемляй кроткия Господь, смиряяй же грешники до земли.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Начните Господеви во исповедании, пойте Богови нашему в гуслех:
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
одевающему небо облаки, уготовляющему земли дождь: прозябающему на горах траву и злак на службу человеком:
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
дающему скотом пищу их, и птенцем врановым призывающым Его.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Не в силе констей восхощет, ниже в лыстех мужеских благоволит:
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
благоволит Господь в боящихся Его и во уповающих на милость Его.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Похвали, Иерусалиме, Господа, хвали Бога твоего, Сионе:
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
яко укрепи вереи врат твоих, благослови сыны твоя в тебе.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Полагаяй пределы твоя мир, и тука пшенична насыщаяй тя:
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
посылаяй слово Свое земли, до скорости течет слово Его,
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
дающаго снег свой яко волну, мглу яко пепел посыпающаго,
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
метающаго голоть Свой яко хлебы: противу лица мраза Его кто постоит?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Послет слово Свое, и истает я: дхнет дух Его, и потекут воды.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Возвещаяй слово Свое Иакову, оправдания и судбы Своя Израилеви:
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
не сотвори тако всякому языку, и судбы Своя не яви им.
