< Psalmaro 147 >

1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Rumbidzai Jehovha. Zvakanaka sei kuimbira Mwari wedu nziyo dzokurumbidza, zvinofadza uye zvakafanira sei kumurumbidza!
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
Jehovha anovaka Jerusarema; anounganidza vakadzingwa vaIsraeri.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
Anoporesa vane mwoyo yakaputsika, uye anosunga maronda avo.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
Anotara kuwanda kwenyeredzi, anodana imwe neimwe nezita rayo.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Ishe wedu mukuru uye ane simba guru; kunzwisisa kwake hakuperi.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
Jehovha anotsigira vanozvininipisa, asi anowisira pasi vakaipa.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Imbirai Jehovha nokuvonga; muimbire Mwari wedu nziyo dzokurumbidza nembira.
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Anofukidza denga namakore; anopa nyika mvura, uye anomeresa uswa pazvikomo.
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
Anopa mombe zvokudya navana vamakunguo pavanochema.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Mufaro wake hausi musimba rebhiza, uye mufaro wake hausi pamakumbo omunhu;
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
Jehovha anofadzwa naavo vanomutya, vanoisa tariro yavo parudo rwake rusingaperi.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Kudza Jehovha, iwe Jerusarema; rumbidza Mwari wako, iwe Zioni,
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
nokuti anosimbisa mazariro amasuo ako, uye anoropafadza vanhu vako vari mauri.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Anopa rugare pamiganhu yako, uye anokugutsa nezviyo zvakaisvonaka.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
Anotuma murayiro wake kunyika; shoko rake rinomhanya kwazvo.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
Anowarira chando samakushe amakwai, uye anoparadzira chando samadota.
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
Anokanda chimvuramabwe pasi sezvimedu. Ndianiko angamira kana chando chake charova?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Anotuma shoko rake rigozvinyungudisa; anomutsa mhepo yake, mvura zhinji igoerera.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Akazarurira Jakobho shoko rake, mirayiro yake nezvirevo zvake kuna Israeri.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
Haana kumboita izvi kuno rumwe rudzi; havazivi mirayiro yake. Rumbidzai Jehovha.

< Psalmaro 147 >