Psalmaro 147
1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Louvai ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradável; decoroso é o louvor.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
O Senhor edifica a Jerusalém, congrega os dispersos de Israel.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
Conta o número das estrelas, chama-as a todas pelos seus nomes.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
O Senhor eleva os humildes, e abate os ímpios até à terra.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Cantai ao Senhor em ação de graça; cantai louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Ele é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir erva sobre os montes.
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
O que dá aos animais o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do varão.
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericórdia.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Ele é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
O que envia o seu mandamento à terra, a sua palavra corre velozmente.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as águas.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juízos a Israel.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
Não fez assim a nenhuma outra nação; e, enquanto aos seus juízos, não os conhecem. louvai ao Senhor.
