Psalmaro 147
1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
