Psalmaro 147

1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

FANMANALABA jamyo as Jeova: sa mauleg na utacantaye alabansa sija gui Yuusta; sa magof este; ya y alabansa respetao.

2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

Si Jeova jumajatsa Jerusalem: ja fandadaña y manmayute juyong guiya Israel.

3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Janafanjomlo y manmayulang na corason, ya jabee y chetnotñija.

4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Jasangan y numeron y pution sija; jafanaan todo sija ni y naanñija.

5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

Dangculo y Yuusta, yan matatnga gui ninasiña; tiningoña taeuttimo.

6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

Si Jeova jumajatsa y manmanso: ya jachule papa y manaelaye gui jilo oda.

7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

Cantaye si Jeova ni y finatinas grasias; cantaye alabansa sija gui atpa, para y Yuusta.

8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

Ni y jatatampe y langet ni y mapagages, ya jalilisto y ichan para y tano, ya janafandodoco y chaguan gui jilo ogso sija.

9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

Güiya numannae y gâgâ sija nañija, yan y fumaguon y aga sija ni y manaagang.

10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

Güiya ti ninamamagof ni y ninasiñan y cabayo: ni ti ninamamagof güe ni y adeng y taotao.

11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

Si Jeova ninamamagof güe ni y manmaañao nu güiya, ni y umangoco sija gui minaaseña.

12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Alaba si Jeova, O Jerusalem; alaba si Yuusmo, O Sion.

13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Sa janafanfitme y rejas y trangcamo: jabendise y famaguonmo gui sumanjalommo.

14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Jafatinas pas gui jalom uttimomo, ya ninabula jao ni y guesmauleg na trigo.

15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

Janajanao y tinagoña gui jilo tano: y sinanganña malalago goschadig.

16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

Mannae niebe calang pulo: jachalapon y manengjeng na sereno calang apo.

17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

Jayute y aesña calang andesmorona sija: jaye siña tumojgue gui menan y manengjengña?

18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Janajanao y sinanganña, ya jadirite: janafanguaefe y mangloña, ya y janom sija manmilalag.

19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Jafanue si Jacob ni y sinanganña, ya y layña sija yan y juisioña sija y Israel.

20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

Ti jafatinas taegüine gui un nasion: ya y juisioña, sija ti manmatungo sija. Fanmanalaba jamyo as Jeova.