Psalmaro 146

1 Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.

Аллилуия. Аггея и Захарии. Хвали, душа моя, Господа.

2 Mi gloros la Eternulon en la daŭro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.

Буду восхвалять Господа, доколе жив; буду петь Богу моему, доколе есмь.

3 Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.

Не надейтесь на князей, на сына человеческого, в котором нет спасения.

4 Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago neniiĝas ĉiuj liaj intencoj.

Выходит дух его, и он возвращается в землю свою: в тот день исчезают все помышления его.

5 Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,

Блажен, кому помощник Бог Иаковлев, у кого надежда на Господа Бога его,

6 Kiu kreis la ĉielon kaj la teron, La maron, kaj ĉion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;

сотворившего небо и землю, море и все, что в них, вечно хранящего верность,

7 Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;

творящего суд обиженным, дающего хлеб алчущим. Господь разрешает узников,

8 La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;

Господь отверзает очи слепым, Господь восставляет согбенных, Господь любит праведных.

9 La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.

Господь хранит пришельцев, поддерживает сироту и вдову, а путь нечестивых извращает.

10 La Eternulo reĝas eterne, Via Dio, ho Cion, por ĉiuj generacioj. Haleluja!

Господь будет царствовать во веки, Бог твой, Сион, в род и род. Аллилуия.