Psalmaro 144

1 De David. Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:

Благословен Господь Бог мой, научаяй руце мои на ополчение, персты моя на брань.

2 Mia bono kaj mia fortikaĵo, Mia rifuĝejo kaj mia savanto, Mia ŝildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.

Милость моя и прибежище мое, заступник мой и Избавитель мой, защититель мой, и на Него уповах: повинуяй люди моя под мя.

3 Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?

Господи, что есть человек, яко познался еси ему? Или сын человечь, яко вменяеши его?

4 Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.

Человек суете уподобися: дние его яко сень преходят.

5 Ho Eternulo, klinu Vian ĉielon kaj iru malsupren; Tuŝu la montojn, kaj ili ekfumiĝos.

Господи, преклони небеса, и сниди: коснися горам, и воздымятся:

6 Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.

блесни молнию, и разженеши я: посли стрелы Твоя, и смятеши я.

7 Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,

Посли руку Твою с высоты, изми мя и избави мя от вод многих, из руки сынов чуждих,

8 Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

ихже уста глаголаша суету, и десница их десница неправды.

9 Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,

Боже, песнь нову воспою Тебе, во псалтири десятоструннем пою Тебе:

10 Kiu donas helpon al la reĝoj, Kiu savas Sian sklavon David de danĝera glavo.

дающему спасение царем, избавляющему Давида раба Своего от меча люта.

11 Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

Избави мя и изми мя из руки сынов чуждих, ихже уста глаголаша суету, и десница их десница неправды:

12 Niaj filoj kiel plantitaĵoj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;

ихже сынове их яко новосаждения водруженая в юности своей, дщери их удобрены, преукрашены яко подобие храма:

13 Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas sufiĉe da greno de ĉiu speco; Niaj ŝafoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj paŝtejoj;

хранилища их исполнена, отрыгающая от сего в сие: овцы их многоплодны, множащыяся во исходищих своих: волове их толсти:

14 Niaj bovoj estas ŝarĝitaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;

несть падения оплоту, ниже прохода, ниже вопля в стогнах их.

15 Feliĉa estas la popolo, kiu havas tian staton; Feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

Ублажиша люди, имже сия суть: блажени людие, имже Господь Бог их.