Psalmaro 142

1 Instruo de David, kiam li estis en la kaverno. Preĝo. Per mia voĉo mi krias al la Eternulo, Per mia voĉo mi preĝas al la Eternulo.

A maskil of David, while he was in the cave, a prayer. Loudly I cry to the Lord: to the Lord plead loudly for mercy,

2 Mi elverŝas antaŭ Li mian peton, Mian suferon mi al Li rakontas.

I pour my complaint before him, I tell my troubles to him.

3 Kiam senfortiĝis en mi mia spirito, tiam Vi sciis mian vojon: Sur la vojo, kiun mi iras, ili kaŝis reton por mi.

When my spirit is faint within me, my path is known to you. In the way I am wont to walk in, they have hidden a trap for me.

4 Rigardu dekstren kaj vidu: neniu volas min koni; Malaperis rifuĝejo por mi, neniu zorgas pri mia animo.

I look to the right and the left; but not a friend have I. No place of refuge is left me, not a man to care for me.

5 Mi krias al Vi, ho Eternulo; Mi diras: Vi estas mia rifuĝejo, Mia parto en la lando de la vivantoj.

So I cry to you, O Lord: I say, “My refuge are you, all I have in the land of the living.”

6 Atentu mian ploron, ĉar mi tre senfortiĝis; Savu min de miaj persekutantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Attend to my piercing cry, for very weak am I. Save me from those who pursue me, for they are too strong for me.

7 Eligu mian animon el malliberejo, por ke mi gloru Vian nomon. Min ĉirkaŭos la virtuloj, kiam Vi bonfaros al mi.

Free me from prison, that I may give thanks to your name, for the righteous are patiently waiting till you show your bounty to me.