Psalmaro 14

1 Al la ĥorestro. De David. La sensaĝulo diris en sia koro: Dio ne ekzistas. Ili sentaŭgiĝis, ili abomeniĝis pro siaj faroj; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.

To the Overseer. — By David. A fool hath said in his heart, 'God is not;' They have done corruptly, They have done abominable actions, There is not a doer of good.

2 La Eternulo el la ĉielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, ĉu ekzistas prudentulo, kiu serĉas Dion.

Jehovah from the heavens Hath looked on the sons of men, To see if there is a wise one — seeking God.

3 Ĉiuj devojiĝis, ĉiuj malvirtiĝis; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas eĉ unu.

The whole have turned aside, Together they have been filthy: There is not a doer of good, not even one.

4 Ĉu ne prudentiĝos ĉiuj, kiuj faras malbonon, Kiuj manĝas mian popolon, kiel oni manĝas panon, Kaj kiuj ne vokas al la Eternulo?

Have all working iniquity not known? Those consuming my people have eaten bread, Jehovah they have not called.

5 Tie ili forte ektimis, Ĉar Dio estas en la generacio de la justuloj.

There they have feared a fear, For God [is] in the generation of the righteous.

6 Vi malhonoris la konsilon de malriĉulo, Sed la Eternulo estas lia rifuĝejo.

The counsel of the poor ye cause to stink, Because Jehovah [is] his refuge.

7 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam la Eternulo revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj ĝojos Izrael.

'Who doth give from Zion the salvation of Israel? When Jehovah doth turn back [To] a captivity of His people, Jacob doth rejoice — Israel is glad!