Psalmaro 14

1 Al la ĥorestro. De David. La sensaĝulo diris en sia koro: Dio ne ekzistas. Ili sentaŭgiĝis, ili abomeniĝis pro siaj faroj; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.

YLEGÑA y taetiningo gui corasonña: Taya Yuus: sija manpotlilo, jafatinas y chatliion na chocho: taya ni uno ni y fumatitinas y mauleg.

2 La Eternulo el la ĉielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, ĉu ekzistas prudentulo, kiu serĉas Dion.

Si Jeova jaaatan desde y langet y jilo y famaguon taotao, para ulie cao guaja uno malate, yan jaaliligao si Yuus.

3 Ĉiuj devojiĝis, ĉiuj malvirtiĝis; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas eĉ unu.

Todos manlache; manjuyong potlilo todo; taya jaye fumatitinas y mauleg, taya ni uno.

4 Ĉu ne prudentiĝos ĉiuj, kiuj faras malbonon, Kiuj manĝas mian popolon, kiel oni manĝas panon, Kaj kiuj ne vokas al la Eternulo?

Ada ti jatungo todo y fumatitinas y taelaye? ni y jacacano y taotaojo, taegüije y chumochocho pan? ya si Jeova ti jaaagang.

5 Tie ili forte ektimis, Ĉar Dio estas en la generacio de la justuloj.

Ayo nae manlaolao ni minaañao: sa si Yuus gaegue gui rasan y manunas.

6 Vi malhonoris la konsilon de malriĉulo, Sed la Eternulo estas lia rifuĝejo.

Ya y pinagat y pebble innamamajlao, sa si Jeova guinegüeña.

7 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam la Eternulo revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj ĝojos Izrael.

Malago, y satbasion Israel mato guinin Sion! Anae jatalo si Jeova quinautiba y taotaoña, ayo nae magof si Jacob yan magof Israel.