Psalmaro 139
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
Господи, искусил мя еси и познал мя еси: ты познал еси седание мое и востание мое.
2 Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
Ты разумел еси помышления моя издалеча:
3 Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
стезю мою и уже мое Ты еси изследовал и вся пути моя провидел еси.
4 Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
Яко несть льсти в языце моем: се, Господи, Ты познал еси
5 De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
вся последняя и древняя: Ты создал еси мя и положил еси на мне руку Твою.
6 Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
Удивися разум Твой от мене, утвердися, не возмогу к нему.
7 Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
Камо пойду от Духа Твоего? И от лица Твоего камо бежу?
Аще взыду на небо, Ты тамо еси: аще сниду во ад, тамо еси. (Sheol h7585)
9 Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
Аще возму криле мои рано и вселюся в последних моря,
10 Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
и тамо бо рука Твоя наставит мя, и удержит мя десница Твоя.
11 Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
И рех: еда тма поперет мя? И нощь просвещение в сладости моей.
12 Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
Яко тма не помрачится от Тебе, и нощь яко день просветится: яко тма ея, тако и свет ея.
13 Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
Яко Ты создал еси утробы моя, восприял мя еси из чрева матере моея.
14 Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
Исповемся Тебе, яко страшно удивился еси: чудна дела Твоя, и душа моя знает зело.
15 Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
Не утаися кость моя от Тебе, юже сотворил еси в тайне, и состав мой в преисподних земли.
16 Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
Несоделанное мое видесте очи Твои, и в книзе Твоей вси напишутся: во днех созиждутся, и никтоже в них.
17 Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
Мне же зело честни быша друзи Твои, Боже, зело утвердишася владычествия их:
18 Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
изочту их, и паче песка умножатся: востах, и еще есмь с Тобою.
19 Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
Аще избиеши грешники, Боже: мужие кровей, уклонитеся от мене.
20 Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
Яко ревниви есте в помышлениих, приимут в суету грады Твоя.
21 Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
Не ненавидящыя ли Тя, Господи, возненавидех, и о вразех Твоих истаях?
22 Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
Совершенною ненавистию возненавидех я: во враги быша ми.
23 Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
Искуси мя, Боже, и увеждь сердце мое: истяжи мя и разумей стези моя:
24 Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
и виждь, аще путь беззакония во мне, и настави мя на путь вечен.
