Psalmaro 139
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
in finem David psalmus
2 Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
3 Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
4 Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
5 De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
6 Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
7 Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
9 Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
10 Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
11 Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
12 Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
13 Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
14 Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
15 Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
16 Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
17 Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
18 Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
19 Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
20 Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
21 Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
22 Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
23 Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
24 Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna
