Psalmaro 137

1 Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

我们曾在巴比伦的河边坐下， 一追想锡安就哭了。

2 Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

我们把琴挂在那里的柳树上；

3 Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

因为在那里，掳掠我们的要我们唱歌， 抢夺我们的要我们作乐，说： 给我们唱一首锡安歌吧！

4 Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

我们怎能在外邦唱耶和华的歌呢？

5 Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

耶路撒冷啊，我若忘记你， 情愿我的右手忘记技巧！

6 Algluiĝu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj.

我若不记念你， 若不看耶路撒冷过于我所最喜乐的， 情愿我的舌头贴于上膛！

7 Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu ĝis ĝia fundamento.

耶路撒冷遭难的日子， 以东人说：拆毁！拆毁！ 直拆到根基！ 耶和华啊，求你记念这仇！

8 Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

将要被灭的巴比伦城啊， 报复你像你待我们的，那人便为有福！

9 Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ŝtono.

拿你的婴孩摔在磐石上的， 那人便为有福！