< Psalmaro 136 >
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona, Ĉar eterna estas Lia boneco.
(Der Chor der Priester: ) / — (Der Chor der Gemeinde: ) / Dankt Jahwe, denn er ist gütig. / — Denn ewig währet seine Huld!
2 Gloru la Dion de la dioj, Ĉar eterna estas Lia boneco.
Dankt dem Gott der Götter. / — Denn ewig währet seine Huld!
3 Gloru la Sinjoron de la sinjoroj, Ĉar eterna estas Lia boneco.
Dankt dem Herrn der Herren. / — Denn ewig währet seine Huld!
4 La sola faranto de grandaj mirakloj, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der allein große Wunder tut. / — Denn ewig währet seine Huld!
5 Kiu saĝege kreis la ĉielon, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der die Himmel mit Weisheit erschaffen. / — Denn ewig währet seine Huld!
6 Kiu etendis la teron super la akvo, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der die Erde über die Wasser ausgebreitet. / — Denn ewig währet seine Huld!
7 Kiu kreis grandajn lumojn, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der große Lichter erschaffen: / — Denn ewig währet seine Huld!
8 La sunon, por regi en la tago, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Die Sonne, um den Tag zu beherrschen, / — Denn ewig währet seine Huld!
9 La lunon kaj la stelojn, por regi en la nokto, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Den Mond und die Sterne, um die Nacht zu beherrschen. / — Denn ewig währet seine Huld!
10 Kiu batis Egiptujon en ĝiaj unuenaskitoj, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der die Ägypter schlug an ihren Erstgebornen / — Denn ewig währet seine Huld!
11 Kaj elkondukis el ĝia mezo Izraelon, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und Israel aus dem Lande führte / — Denn ewig währet seine Huld!
12 Per forta mano kaj etendita brako, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Mit starker Hand und ausgerecktem Arm. / — Denn ewig währet seine Huld!
13 Kiu fendis la Ruĝan Maron en du partojn, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der das Schilfmeer in zwei Teile spaltete / — Denn ewig währet seine Huld!
14 Kaj trairigis Izraelon tra ĝi, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und Israel hindurchziehen ließ, / — Denn ewig währet seine Huld!
15 Kaj enĵetis Faraonon kaj lian militistaron en la Ruĝan Maron, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Doch Pharao und sein Heer ins Schilfmeer trieb. / — Denn ewig währet seine Huld!
16 Kiu kondukis Sian popolon tra la dezerto, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der sein Volk in der Wüste führte. / — Denn ewig währet seine Huld!
17 Kiu batis grandajn reĝojn, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt) dem, der mächtige Könige schlug / — Denn ewig währet seine Huld!
18 Kaj mortigis reĝojn potencajn, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und stolze Könige tötete: / — Denn ewig währet seine Huld!
19 Siĥonon, reĝon de la Amoridoj, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Sihon, der Amoriter König, / — Denn ewig währet seine Huld!
20 Kaj Ogon, reĝon de Baŝan, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und Og, den König von Basan, / — Denn ewig währet seine Huld!
21 Kaj donis ilian landon kiel heredon, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und ihr Land zum Erbe gab, / — Denn ewig währet seine Huld!
22 Heredon al Lia sklavo Izrael, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Zum Erbe Israel, seinem Knecht. / — Denn ewig währet seine Huld!
23 Kiu rememoris nin, kiam ni estis humiligitaj, Ĉar eterna estas Lia boneco;
(Dankt dem), der in unsrer Niedrigkeit an uns gedachte / — Denn ewig währet seine Huld!
24 Kaj liberigis nin de niaj premantoj, Ĉar eterna estas Lia boneco;
Und uns von unsern Drängern befreite; / — Denn ewig währet seine Huld!
25 Kiu donas panon al ĉiu karno, Ĉar eterna estas Lia boneco.
Der allen Lebewesen Speise gibt. / — Denn ewig währet seine Huld!
26 Gloru la Dion de la ĉielo, Ĉar eterna estas Lia boneco.
Dankt dem Gott des Himmels. / — Denn ewig währet seine Huld!