< Psalmaro 132 >

1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Señor, piensa en David y en todos sus problemas;
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
Cómo juró a Jehová, y dio su palabra al gran Dios de Jacob, diciendo:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
Verdaderamente, no entraré en mi casa, ni iré a mi cama,
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
No daré sueño a mis ojos, ni dormiré un solo instante,
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
Hasta que tenga un lugar para el Señor, un lugar de descanso para el gran Dios de Jacob.
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
Tuvimos noticias de esto en Efrata: llegamos a él en los campos del bosque.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Vamos a entrar en su tienda; déjanos adorar a sus pies.
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Vuelve, oh Señor, a tu lugar de descanso; tú y el arca de tu fortaleza.
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Que tus sacerdotes se vistan de justicia; y que tus santos den gritos de alegría.
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Por amor a tu siervo David, no abandones a tu rey.
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
El Señor le dio un verdadero juramento a David, que no retiró, diciendo: Daré tu reino al fruto de tu cuerpo.
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
Si tus hijos cumplen mi palabra y las enseñanzas que yo les daré, sus hijos serán regentes de tu reino para siempre.
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Porque el corazón del Señor está en Sión, deseándolo para su lugar de descanso.
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
Este es mi descanso para siempre: aquí estaré; porque este es mi deseo.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
Mi bendición será en su comida; y su pobre saciaré de pan.
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
Sus sacerdotes serán vestidos de salvación; y sus santos darán gritos de alegría.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
Allí haré fértil el poder de David; he preparado una luz para mi rey.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
Sus enemigos se vestirán de vergüenza; pero haré que su corona brille.

< Psalmaro 132 >