< Psalmaro 132 >

1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Un cántico de los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, acuérdate de David, y todo por lo que él pasó.
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
Él hizo una promesa al Señor, un pacto al Dios de Jacob:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
“No iré a casa, no iré a la cama,
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
no me iré a dormir, ni tomaré una siesta,
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
hasta que haya encontrado un lugar donde el Señor pueda vivir, un hogar para el Dios de Jacob”.
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
En Efrata, oímos hablar del arca del pacto, y la encontramos en los campos de Yagar.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Vayamos al lugar donde mora el Señor y postrémonos ante sus pies en adoración.
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Ven, Señor, y entra a tu casa, tú y tu arca poderosa.
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Que tus sacerdotes se revistan de bondad; que los que te son leales griten de alegría.
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Por el bien David, tu siervo, no le des a la espalda a tu ungido.
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
El Señor le hizo una promesa solemne a David, una que él una rompería, “pondré a uno de tus descendientes en tu trono.
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
Si tus hijos siguen mis leyes y los acuerdos que les enseñe, también sus descendientes se sentarán en el trono para siempre”.
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Porque el Señor ha escogido a Sión, y quiso hacer su trono allí, diciendo:
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
“Esta siempre será mi casa; aquí es donde he de morar.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
Proveeré a las personas de la ciudad todo lo que necesiten; alimentaré al pobre.
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
Revestiré a sus sacerdotes con salvación; y los que le son leales gritarán de alegría.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
Haré el linaje de David aún más poderoso. He preparado una lámpara para mi ungido.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
Humillaré a sus enemigos, pero las coronas que él use brillarán fuertemente”.

< Psalmaro 132 >