Psalmaro 132
1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas afflicções.
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
Não darei somno aos meus olhos, nem adormecimento ás minhas pestanas,
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
Emquanto não achar logar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
Eis que ouvimos fallar d'ella em Ephrata, e a achámos no campo do bosque.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Entraremos nos seus tabernaculos: prostrar-nos-hemos ante o escabello de seus pés.
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus sanctos.
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará d'ella: Do fructo do teu ventre porei sobre o teu throno.
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, tambem os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu throno.
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus sanctos saltarão de prazer.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
Ali farei brotar a força de David: preparei uma lampada para o meu ungido.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre elle florescerá a sua corôa.
