Psalmaro 132
1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.
