Psalmaro 132
1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Wallfahrtslieder. Gedenke, Jahwe, David, all' seine Mühsal!
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
ihm, der Jahwe schwur, dem Starken Jakobs gelobte:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
“Ich will mein Wohngezelt nicht betreten, noch das Bett meines Lagers besteigen,
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
“will meinen Augen keinen Schlaf gönnen, meinen Wimpern keinen Schlummer,
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
“bis ich für Jahwe eine Stätte gefunden, eine Wohnung für den Starken Jakobs.”
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
Siehe, wir haben von ihr gehört in Ephrat, haben sie gefunden in Waldgefilden.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Laßt uns in seine Wohnung eingehen, vor dem Schemel seiner Füße niederfallen!
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Brich auf, Jahwe, nach deiner Ruhestätte, du und deine mächtige Lade!
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Deine Priester seien angethan mit rechtem Verhalten, und deine Frommen mögen jubeln!
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Um deines Knechtes Davids willen weise deinen Gesalbten nicht ab!
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
Jahwe hat David einen wahrhaftigen Eid geschworen, von dem er nicht abgehen wird: “Einen, der deinem Leib entsprossen, will ich auf deinen Thron setzen!”
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
Wenn deine Söhne meinen Bund beobachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für immer auf deinem Throne sitzen.
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Denn Jahwe hat Zion erwählt, hat es zum Wohnsitze für sich begehrt:
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
“Dies ist für immer meine Ruhestätte; hier will ich wohnen, denn nach ihr verlangte ich.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
“Ich will Zion reichlich segnen, ihre Armen mit Brot sättigen.
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
“Ihre Priester will ich mit Heil bekleiden, und ihre Frommen sollen fröhlich jubeln.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
“Daselbst will ich David Macht verleihen, eine Leuchte zurichten meinem Gesalbten.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
“Seine Feinde will ich in Schande kleiden, doch auf ihm soll seine Krone glänzen!”
