Psalmaro 131

1 Kanto de suprenirado. De David. Ho Eternulo, ne tenas sin alte mia koro, kaj ne leviĝas alte miaj okuloj; Kaj mi ne okupas min per aferoj grandaj kaj neatingeblaj por mi.

Cantique des degrés. De David. Éternel! mon cœur n’est pas hautain, et mes yeux ne s’élèvent pas; et je n’ai pas marché en des choses trop grandes et trop merveilleuses pour moi.

2 Mi trankviligis kaj kvietigis mian animon; Kiel infano formetita for de la mamo de sia patrino, kiel infano demamigita, Tiel estas en mi mia animo.

N’ai-je pas soumis et fait taire mon âme, comme un enfant sevré auprès de sa mère? Mon âme est en moi comme l’enfant sevré.

3 Ho Izrael, fidu la Eternulon, De nun kaj eterne.

Israël, attends-toi à l’Éternel, dès maintenant et à toujours!