Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Ɔsoroforo dwom. Awurade, mifi bun mu su frɛ wo;

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Awurade, tie me nne. Wɛn wʼaso ma me nkotosrɛ.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Awurade, sɛ wubu yɛn bɔne ho nkontaa a, anka hena na obetumi agyina ano?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Nanso wowɔ bɔnefakyɛ; ɛno nti wosuro wo.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Metwɛn Awurade, me mu ade nyinaa twɛn, na nʼasɛm mu na mede mʼanidaso ahyɛ.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Metwɛn Awurade sen sɛnea awɛmfo twɛn adekyee, sen sɛnea awɛmfo twɛn adekyee.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Israel, ma wʼani nna Awurade so, efisɛ Awurade wɔ adɔe a enni huammɔ na ogye ankasa wɔ ne mu.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Ɔno ankasa begye Israel afi wɔn bɔne nyinaa mu.