Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Canción de las gradas. De lo profundo te llamo, oh SEÑOR.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Señor, oye mi voz; estén atentos tus oídos a la voz de mi oración.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

JAH, si retuvieres a los pecados, ¿Señor quién persistirá?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Por lo cual hay perdón cerca de ti, para que seas temido.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Esperé yo al SEÑOR, esperó mi alma; a su palabra he esperado.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Mi alma esperó al SEÑOR más que los centinelas esperan a la mañana, más que los centinelas a la mañana.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Espere Israel al SEÑOR; porque con el SEÑOR hay misericordia; y abundante redención cerca de él.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Y él redimirá a Israel de todos sus pecados.