Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Iz globin sem klical k tebi, oh Gospod.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Gospod, usliši moj glas. Naj bodo tvoja ušesa pozorna na glas mojih ponižnih prošenj.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Če si boš ti, Gospod, zaznamoval krivičnosti, oh Gospod, kdo bo vzdržal?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Toda s teboj je odpuščanje, da bi se te lahko bali.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Čakam na Gospoda, moja duša čaka in v njegovo besedo zaupam.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Moja duša čaka na Gospoda bolj kakor tisti, ki stražijo na jutro, pravim, bolj kakor tisti, ki stražijo na jutro.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Naj Izrael upa v Gospoda, kajti z Gospodom je usmiljenje in z njim je obilna odkupitev.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

On bo Izraela odkupil pred vsemi njegovimi krivičnostmi.