Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Das profundezas a ti clamo, ó Senhor.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Senhor, escuta a minha voz: sejam os teus ouvidos attentos á voz das minhas supplicas.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Se tu, Senhor, observares as iniquidades, Senhor, quem subsistirá?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Porém comtigo está o perdão, para que sejas temido.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Aguardo ao Senhor; a minha alma o aguarda, e espero na sua palavra.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

A minha alma aguarda ao Senhor, mais do que os guardas pela manhã, mais do que aquelles que vigiam pela manhã.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Espere Israel no Senhor, porque no Senhor ha misericordia, e n'elle ha abundante redempção.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

E elle remirá a Israel de todas as suas iniquidades.