Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Svētku dziesma. No dziļumiem es Tevi piesaucu, Kungs.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Ak Kungs, klausi manu balsi, lai Tavas ausis uzmana uz manas sirds lūgšanas balsi.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Ja Tu, Kungs, gribi noziegumus pielīdzināt, - ak Kungs, kas pastāvēs?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Bet pie Tevis ir piedošana, lai Tevi bīstas.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Es gaidu uz To Kungu, mana dvēsele gaida, un es ceru uz Viņa vārdu.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Mana dvēsele gaida uz To Kungu vairāk nekā uz rīta gaismu sargi, kas rītu gaida.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Israēls lai cerē uz To Kungu, jo pie Tā Kunga ir žēlastība un daudz pestīšanas pie Viņa.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Un Viņš atpestīs Israēli no visiem viņa noziegumiem.