Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Canticum graduum. De profundis clamavi ad te Domine:

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Domine exaudi vocem meam: Fiant aures tuae intendentes, in vocem deprecationis meae.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Quia apud te propitiatio est: et propter legem tuam sustinui te Domine. Sustinuit anima mea in verbo eius:

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

speravit anima mea in Domino.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus eius.