< Psalmaro 130 >
1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
Liki acn loal in moul in keok luk, nga pang nu sum, LEUM GOD.
2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.
Lohng tung luk, LEUM GOD; Porongo pusren mwe siyuk luk tuh kom in kasreyu!
3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
Kom fin oakla ma koluk lasr in ma simusla lom, Su ac ku in kaingkunla nununku nu sel?
4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
A kom nunak munas nu sesr, Ouinge fal tuh kut in arulana akfulatye kom.
5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
Nga tupan kasru sin LEUM GOD ke insiuk nufon, Ac lulalfongi luk oan in kas lal.
6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
Nga soano LEUM GOD Yohk liki na mwet san su kena in lenelik, Aok, yohk liki na mwet san su ke in tari lenelik.
7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.
Israel, kowos in lulalfongi LEUM GOD, Mweyen lungse lal kawil, Ac pacl nukewa El engan in molela.
8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.
El ac fah molela Israel, mwet lal, Liki ma koluk lalos nukewa.