Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

(성전에 올라가는 노래) 여호와여, 내가 깊은 데서 주께 부르짖었나이다

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

주여, 내 소리를 들으시며 나의 간구하는 소리에 귀를 기울이소서

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

여호와여, 주께서 죄악을 감찰하실진대 주여, 누가 서리이까

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

그러나 사유하심이 주께 있음은 주를 경외케 하심이니이다

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

나 곧 내 영혼이 여호와를 기다리며 내가 그 말씀을 바라는도다

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

파숫군이 아침을 기다림보다 내 영혼이 주를 더 기다리나니 참으로 파숫군의 아침을 기다림보다 더하도다

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

이스라엘아 여호와를 바랄지어다! 여호와께는 인자하심과 풍성한 구속이 있음이라

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

저가 이스라엘을 그 모든 죄악에서 구속하시리로다