< Psalmaro 130 >
1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
Ein Stufenlied. / Aus Tiefen hab ich, Jahwe, zu dir gerufen.
2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.
Adonái, hör meine Stimme! / Laß doch deine Ohren merken / Auf mein lautes Flehn!
3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
Wenn du Sünden anrechnest, Jah, / Adonái, wer kann dann bestehn?
4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
Ja, du vergibst, / Damit man dich fürchte.
5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
Jahwes habe ich stets geharrt; / Es hat meine Seele geharrt, / Schon immer hoffte ich auf sein Wort.
6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
Meine Seele harrt Adonáis, / Mehr, als Wächter des Morgens harren, / Ja, Wächter des Morgens.
7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.
Israel, harr auf Jahwe! / Denn bei Jahwe ist die Gnade, / Und reichlich ist bei ihm Erlösung.
8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.
Ja, er wird Israel erlösen / Von allen seinen Sünden.