Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

En Jérusalem. Des profondeurs de l'abîme, j'ai crié vers toi, Seigneur.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Seigneur, écoute ma voix; que ton oreille soit attentive à la voix de ma prière.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Si tu regardes nos iniquités, Seigneur, Seigneur, qui soutiendra ton regard?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Car la miséricorde est en toi; à cause de ton nom, je t'ai attendu, Seigneur. Mon âme a mis son attente en ta parole.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Mon âme a espéré dans le Seigneur.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Que depuis la veille du matin jusqu'à la nuit, Israël espère dans le Seigneur.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Car la miséricorde est dans le Seigneur, et une abondante rédemption est en lui.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Et c'est lui qui rachètera Israël de toutes ses iniquités.