Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Píseň stupňů. Z hlubokosti volám k tobě, Hospodine.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Pane, vyslyš hlas můj, nakloň uší svých k hlasu pokorných proseb mých.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Budeš-li nepravosti šetřiti, Hospodine Pane, kdo ostojí?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Ale u tebe jest odpuštění, tak aby uctivost k tobě zachována byla.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Očekávám na Hospodina, očekává duše má, a ještě očekává na slovo jeho.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Duše má čeká Pána, víc než ponocní svitání, kteříž ponocují až do jitra.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Očekávejž, Izraeli, na Hospodina; nebo u Hospodina jest milosrdenství, a hojné u něho vykoupení.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Onť zajisté vykoupí Izraele ze všech nepravostí jeho.