Psalmaro 130

1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Awit sa pagtungas. Didto sa kinahiladman naghilak ako kanimo, Yahweh.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Ginoo, dungga ang akong tingog, paminawa ang akong mga paghangyo sa kaluoy.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Kung ikaw Yahweh magtimaan sa kalapasan, Ginoo, kinsa man ang makabarog?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Apan adunay kapasayloan diha kanimo, aron nga ikaw pagatahuron.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Nagpaabot ako kang Yahweh, nagpaabot ang akong kalag, ug naglaom ako sa iyang mga pulong.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Ang akong kalag nagpaabot sa Ginoo labaw pa sa magbalantay nga nagpaabot sa kabuntagon.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Israel, laomi si Yahweh. Maluluy-on si Yahweh, ug andam gayod siya nga mopasaylo.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Siya ang maglukat sa Israel gikan sa tanan niyang mga sala.