Psalmaro 13

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi tute forgesos pri mi? Ĝis kiam Vi kaŝos Vian vizaĝon antaŭ mi?

Au chef de musique. Psaume de David.

2 Ĝis kiam mi havos zorgojn en mia animo Kaj sopirojn en mia koro ĉiutage? Ĝis kiam mia malamiko estos supre super mi?

Jusques à quand, ô Éternel, m’oublieras-tu toujours? Jusques à quand cacheras-tu ta face de moi?

3 Rigardu kaj aŭdu min, ho Eternulo, mia Dio; Lumigu miajn okulojn, ke mi ne ekdormu per morto;

Jusques à quand consulterai -je dans mon âme, avec chagrin dans mon cœur, tous les jours? Jusques à quand mon ennemi s’élèvera-t-il par-dessus moi?

4 Ke ne diru mia malamiko: Mi lin venkis; Ke ne ĝoju miaj premantoj, se mi falos.

Regarde, réponds-moi, Éternel, mon Dieu! Illumine mes yeux, de peur que je ne dorme [du sommeil] de la mort;

5 Sed mi esperas al Via favorkoreco; Mia koro ĝojas pro Via savo.

De peur que mon ennemi ne dise: J’ai eu le dessus sur lui, [et] que mes adversaires ne se réjouissent de ce que j’aurai été ébranlé.

6 Mi kantos al la Eternulo, Ĉar Li faris al mi bonon.

Mais pour moi, je me suis confié en ta bonté, mon cœur s’est réjoui dans ton salut. Je chanterai à l’Éternel, parce qu’il m’a fait du bien.