< Psalmaro 129 >
1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
«Жуқириға чиқиш нахшиси» «Яшлиғимдин тартип улар көп қетим мени хар қилип кәлди» — — Аһ, Исраил һазир буни десун —
2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
«Улар яшлиғимдин тартип көп қетим мени хар қилип кәлди, Бирақ үстүмдин ғәлибә қилған әмәс.
3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
Қош һайдиғучилар дүмбәмдә һайдиған, Чөнәклирини интайин узун тартқан».
4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
Пәрвәрдигар һәққанийдур; У рәзилләрниң асарәтлирини сундурувәтти;
5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
Улар шәрмәндә болуп арқисиға яндурулсун, Зиондин нәпрәтлинидиғанларниң һәммиси!
6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
Улар өгүздә үнүп чиққан чөптәк болсун; Үзүлмәй турупла солишип кетидиған;
7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
От-чөп ориғучиға униңдин бир тутамму чиқмайду; Бағ бағлиғучиға бир қучақму чиқмайду;
8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
Өтүп кетиватқанларму: «Пәрвәрдигарниң бәрикити үстүңларда болғай; Пәрвәрдигарниң нами билән силәргә бәхит тиләймиз!» — дегән саламни һеч бәрмәйду.