Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

“Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

“Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”