Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Wimbo wa kwenda juu. Wamenionea mno tangu ujana wangu; Israeli na aseme sasa:

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

wamenionea mno tangu ujana wangu, lakini bado hawajanishinda.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Wakulima wamelima mgongo wangu, na kufanya mifereji yao mirefu.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Lakini Bwana ni mwenye haki; amenifungua toka kamba za waovu.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Wale wote waichukiao Sayuni na warudishwe nyuma kwa aibu.

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Wawe kama majani juu ya paa, ambayo hunyauka kabla hayajakua;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

kwa hayo mvunaji hawezi kujaza vitanga vyake, wala akusanyaye kujaza mikono yake.

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Wale wapitao karibu na wasiseme, “Baraka ya Bwana iwe juu yako; tunakubariki katika jina la Bwana.”