Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Nzembo ya mobembo mpo na kokende na Tempelo ya Yawe. Wuta bolenge na ngai, banyokoli ngai bambala ebele. Tika ete Isalaele ezongela koloba:

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

« Wuta bolenge na ngai, banyokoli ngai bambala ebele, kasi batikali kolonga ngai te! »

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Bato mabe batimoli mokongo na ngai, bazokisi ngai bapota ya banzela milayi na mokongo.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Kasi lokola Yawe azali sembo, akati basinga ya bato mabe.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Tika ete bato nyonso oyo bayinaka Siona bakufa soni mpe bazonga sima!

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Tika ete bakoma lokola matiti oyo ebotaka na likolo ya ndako mpe ekawukaka liboso ete balongola yango;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

tika ete mobuki bambuma ya bilanga atondisa na yango te maboko na ye, tika ete mokangi maboke ya banzete atondisa na yango te saki na ye.

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Tika ete baleki nzela baloba na bango te: « Tika ete Yawe apambola bino! » Topamboli bino na Kombo na Yawe!