< Psalmaro 129 >

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
Thaburi ya Agendi Maanahinyĩrĩria mũno kuuma ũnini-inĩ wakwa, Isiraeli nĩmakiuge ũguo,
2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
maanahinyĩrĩria mũno kuuma ũnini-inĩ wakwa, no rĩrĩ, matirĩ maahota kũndooria.
3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
Andũ arĩa marĩmaga na mũraũ marĩmĩte ngʼongʼo wakwa, magatema mĩtaro mĩraihu.
4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
No rĩrĩ, Jehova nĩ mũthingu; nĩanjohorithĩtie harĩ mĩhĩndo ya andũ arĩa aaganu.
5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
Andũ arĩa othe mathũire Zayuni marocookio na thuutha maconokete.
6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
Marohaana ta nyeki ĩrĩ nyũmba igũrũ, ĩrĩa ĩhoohaga ĩtanamera;
7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
mũmĩtui ndangĩmĩiyũria hĩ-inĩ ciake, o na kana ũrĩa ũmĩũnganagia amĩiyũrie moko-inĩ make.
8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
Andũ arĩa mahĩtũkagĩra kuo maroaga kuuga atĩrĩ, “Kĩrathimo kĩa Jehova kĩrogĩa igũrũ rĩanyu; nĩtwamũrathima thĩinĩ wa rĩĩtwa rĩa Jehova.”

< Psalmaro 129 >