Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf! So spreche nun Israel;

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf, doch haben sie mich nicht überwältigt.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und ihre Furchen langgezogen.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Jehovah ist gerecht, der Ungerechten Seile schnitt Er ab.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Beschämt müssen werden und hinter sich zurückweichen alle, die Zion hassen.

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Sie werden wie das Gras der Dächer, das, ehe man es herausrauft, verdorrt.

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Mit dem nicht füllt seine Hand der Schnitter, noch seinen Schoß der Garbenbinder;

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Und die vorübergehen sprechen nicht: Jehovahs Segen sei über euch! Wir segnen euch in dem Namen Jehovahs.