Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Ein Wallfahrtslied. Sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf (so sage Israel),

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf und haben mich doch nicht übermocht;

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt und ihre Furchen lang gezogen.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Der HERR, der Gerechte, hat die Stricke der Gottlosen zerschnitten.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Es müssen zuschanden werden und zurückweichen alle, die Zion hassen;

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

sie müssen werden wie das Gras auf den Dächern, welches verdorrt ist, bevor man es ausrauft,

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

mit welchem kein Schnitter seine Hand füllt und kein Garbenbinder seinen Schoß;

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

von denen auch die Vorübergehenden nicht sagen: «Der Segen des HERRN sei mit euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!»