Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Cantique de Mahaloth. Qu'Israël dise maintenant: ils m'ont souvent tourmenté dès ma jeunesse.

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Ils m'ont souvent tourmenté dès ma jeunesse; [toutefois] ils n'ont point encore été plus forts que moi.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Des laboureurs ont labouré sur mon dos, ils y ont tiré tout au long leurs sillons.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

L'Eternel est juste; il a coupé les cordes des méchants.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Tous ceux qui ont Sion en haine, rougiront de honte, et seront repoussés en arrière.

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Ils seront comme l'herbe des toits, qui est sèche avant qu'elle monte en tuyau;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

De laquelle le moissonneur ne remplit point sa main, ni celui qui cueille les javelles [n'en remplit] point ses bras;

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Et [dont] les passants ne diront point: la bénédiction de l'Eternel soit sur vous; nous vous bénissons au nom de l'Eternel.