Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

“A psalm of the steps, or the goings up.” Much have they afflicted me from my youth, May Israel now say;

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Much have they afflicted me from my youth, Yet have they not prevailed against me.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

The ploughers ploughed up my back; They made long their furrows;

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

But the LORD was righteous; He cut asunder the cords of the wicked.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Let all be driven back with shame Who hate Zion!

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Let them be as grass upon the house-tops, Which withereth before one pulleth it up;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

With which the reaper filleth not his hand, Nor he that bindeth sheaves his bosom!

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

And they who pass by do not say, “The blessing of the LORD be upon you! We bless you in the name of the LORD!”