< Psalmaro 129 >
1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
A Song of Ascents. 'Much have they afflicted me from my youth up', let Israel now say;
2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
'Much have they afflicted me from my youth up; but they have not prevailed against me.
3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
The plowers plowed upon my back; they made long their furrows.
4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
The LORD is righteous; He hath cut asunder the cords of the wicked.'
5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
Let them be ashamed and turned backward, all they that hate Zion.
6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
Let them be as the grass upon the housetops, which withereth afore it springeth up;
7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
Wherewith the reaper filleth not his hand, nor he that bindeth sheaves his bosom.
8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
Neither do they that go by say: 'The blessing of the LORD be upon you; we bless you in the name of the LORD.'