Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

從我少年，世人就與我為難，惟願以色列子民再說一遍：

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

從我少年，世人就與我為難，然而他們卻未能將我推翻。

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

又像農夫在我背上耕田，使所犁的溝畦又長又遠；

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

但上主卻公道不偏，將惡人的繩索割斷。

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

願一切仇恨熙雍的人民，個個蒙受羞辱，轉身逃遁！

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

願他們像屋頂上的禾草，尚未吐出秀穗，就已枯槁！

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

收割的人，手拿一把不滿，捆禾的人，懷抱一束不顯。

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

過路的人們不會再說：願上主的祝福臨於您們，我們奉上主名祝福您們。