Psalmaro 126

1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

En vallfartssång. När HERREN åter upprättade Sion, då voro vi såsom drömmande.

2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

Då blev vår mun uppfylld med löje och vår tunga med jubel; då sade man bland hedningarna: "HERREN har gjort stora ting med dem."

3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

Ja, HERREN hade gjort stora ting med oss; däröver voro vi glada.

4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

HERRE, upprätta oss igen, såsom du återför bäckarna i Sydlandet.

5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

De som så med tårar skola skörda med jubel.

6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

De gå åstad gråtande och bära sitt utsäde; de komma åter med jubel och bära sina kärvar.